Mieczysław Ledóchowski (1822 – 1902 ) – był polskim biskupem rzymskokatolickim, metropolita Gnieźnieńską oraz prymasem Polskim.
W roku 1841 dołączył do seminarium duchownego mieszczącego sie w Warszawie, a w 1847 roku dosłużył się doktoratu z dziedziny teologii oraz obojga praw. Mieczysław Ledóchowski już w trakcie swoich studiów przyjął święcenia kapłańskie ( 1845 ). Otrzymał desygnację na arcybiskupstwo gnieźnieńsko – poznańskie, a w 1861 otrzymał sakrę biskupią. W trakcie soboru watykańskiego I Mieczysław Ledóchowski zajmował się organizacją działalności na rzecz utrzymania świeckiej władzy papieża. Był przeciwny zniesieniu języka polskiego w nauce religii odszedł od polityki ugodowej. Sprawował kontrolę i przewodniczył Sekretariatem ds. Memoriałów w latach 1884 do 1885. Arcybiskup Mieczysław Ledóchowski złamał zasady zarządzeń władz, obsadzając stanowiska kościelne według własnych upodobań. Działania te przyniosły negatywne skutki dla metropolity i nałożono na niego wysokie kary pieniężne oraz został uwięziony na 5 lat w 1874 roku.