Ugoda Sandomierska – została zawarta w 14 kwietnia 1570 roku w Sandomierzu pomiędzy luteranami, kalwinami i braćmi czeskimi w I Rzeczypospolitej którzy uznawali swoje konfesje jako prawowierne. Jej celem była obrona przed kontrreformacją oraz wyeliminowanie walk do których dochodziło pomiędzy wyznawcami protestanckimi. Miała także wpływ na wyróżnienie Polski na tle innych krajów europejskich, w których panowały wojny religijne. Z ugody zostali wykluczeni arianie, ponieważ nie uznawali oni Trójcy Świętej i byli uważani za bluźnierców przez wszystkie wyznania chrześcijańskie w Polsce.

Ugoda Sandomierska wprowadziła kilka zmian. Zaczęto uznawać sakramenty oraz kaznodziejów,a także opracowywać synody. Utworzono projekt konstytucjji. Ugoda sandomierska jest uważana za pierwszy akt ekumeniczny w Europie. W jej efekcie odrzucono ze społeczności braci polskich. Wyznania zachowały swoje własne obrzędowości oraz dogmatykę. Przyczyniła się ona również do korzystnych uchwał na Konfederacji Warszawskiej z 1573 r